Indiana Dunes National Lakeshore

Położenie: środkowy wschód Stanów Zjednoczonych, wybrzeże jeziora Michigan w stanie Indiana, ok. 80 km na wschód od miasta Chicago
Powierzchnia: 6142 ha
Rok utworzenia: 1966

Różnorodność amerykańskich parków znajduje odzwierciedlenie w nadawanych im tytułach. Oprócz parków narodowych (national park) są m.in. narodowe rezerwaty (national preserve), pomniki przyrody i kultury (national monument), miejsca pamięci narodowej (national memorial), miejsca historyczne (national historic site), narodowe brzegi jezior (national lakeshore). Niektóre z wymienionych określeń jednoznacznie mówią same za siebie, inne zaś mogą się odnosić do najrozmaitszych elementów krajobrazu czy zabytków. Amerykański System Parków Narodowych obejmuje 398 obszarów chronionych. Tylko 58 oficjalnie zakwalifikowano jako parki narodowe, ale pozostałe również potocznie nazywa się parkami.
Indiana Dunes National Lakeshore obejmuje nadbrzeżny fragment jeziora Michigan. Starania o objęcie ochroną tego obszaru podjęto na przełomie XIX i XX w. Mimo wyjątkowych walorów przyrodniczych i krajobrazowych brzegu jeziora Michigan w stanie Indiana upłynęło ponad pół wieku zanim utworzono tu park o statusie „narodowym”.
Ukształtowanie terenu Indiana Dunes ma ścisły związek z działalnością lodowca, głównie w okresie zlodowacenia Wisconsin. W miarę jak lądolód cofał się na północ, jezioro zmieniało swoją wielkość. W krajobrazie wyraźnie zaznaczone są cztery ostatnie fazy przemieszczania się linii brzegowej jeziora Michigan, reprezentowane przez formacje eoliczne w postaci wałów wydmowych oraz sąsiadujące z nimi obszary bagienne i podmokłe. Ta różnorodność krajobrazów nadaje parkowi charakter skomplikowanej układanki, w której poszczególnym puzzlom odpowiadają odmienne środowiska.
Park wyróżnia się zdumiewającą różnorodnością flory. Składa się na nią 1130 rodzimych gatunków roślin naczyniowych. Na wydmach dominują bory sosnowe z sosną Banksa i sosną wejmutką. Żyźniejsze siedliska zajmują lasy dębowe i bukowo-klonowe. Występuje też jedno z najrzadszych zbiorowisk leśnych na kontynencie amerykańskim – sawanna dębowa. W miejscach wilgotnych cieniste zagajniki dają schronienie rzadkim roślinom i licznym zwierzętom.
Kompleksy leśne zamieszkuje wiele małych ssaków, jak ryjówki czy norniki. Największym roślinożercą jest jeleń wirginijski, a największym drapieżnikiem kojot. Dominującą grupą zwierząt wśród kręgowców stanowią ptaki – zarejestrowano 337 gatunków, w tym 113 gatunków lęgowych.
Piękno parku Indiana Dunes można kontentować spokojnie lub spędzić w nim czas rekreacyjnie nad wodą, uprawiając sporty wodne lub łowiąc ryby. Odwiedzający mają do dyspozycji rozległe plaże, ponad 70 km szlaków turystycznych, duże pole kempingowe i miejsca piknikowe. Wszystkie szlaki oraz obiekty turystyczne są przystosowane dla osób niepełnosprawnych.

Zakres współpracy obejmuje:
- badania naukowe i zbiór danych
- metody i techniki zarządzania i gospodarowania zasobami przyrodniczymi
- techniki, programy i infrastruktura dla edukacji ekologicznej
- zagospodarowanie turystyczne
- komunikacja elektroniczna i wymiana informacji
- wspieranie organizacji społecznych i ochotników działających na rzecz Parku

W okresie współpracy Kampinoskiego Parku Narodowego i Indiana Dunes National Lakeshore strona polska uzyskała wiele pożytków i korzyści, do których należą, między innymi:
- dostęp do szczegółowych informacji: naukowych, na temat organizacji pracy, przepisów prawa. KPN otrzymał plan ochrony Indiana Dunes National Lakeshore oraz wiele pozycji literatury fachowej,
- projekt bardzo ciekawej ekspozycji stałej KPN dla Centrum Edukacji w Izabelinie opracowany bezpłatnie przez wybitnych amerykańskich specjalistów z Harpers Ferry Center. W tym czasie (1999) była to wystawa nie mająca odpowiednika w Polsce,
- trzyletnie badania naukowe w KPN prowadzone przez specjalistów z Uniwersytetu Warszawskiego, Instytutu Ekologii PAN i KPN przy merytorycznej konsultacji naukowców ze Służby Parków Narodowych Stanów Zjednoczonych na temat bilansu wodnego KPN. Te niezwykle ważne badania dla ochrony przyrody KPN zostały sfinansowane przez II Fundusz Polsko-Amerykański im. Marii Skłodowskiej-Curie,
- staże pracowników w Indiana Dunes i KPN, które stanowią doskonałą okazję do wymiany doświadczeń parków w zakresie edukacji, badań naukowych i zagospodarowania turystycznego, a także daje możliwość zacieśnienia współpracy i przyjaźni pomiędzy parkami i pracownikami. W trzytygodniowych stażach udział wzięło 8 pracowników KPN. Dzięki współpracy z Ambasadą Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej na wyjazdy studyjne po amerykańskich parkach narodowych i poznanie organizacji zajmujących się ochroną przyrody udały się 4 osoby z KPN,
- bieżąca wymiana informacji na temat funkcjonowania i ochrony naszych parków narodowych (korespondencja listowna, e-mail, rozmowy telefoniczne, wymiana wydawnictw).