Kampinoski Park Narodowy utworzono w 1959 roku. Leżący w sercu Polski, w pradolinie Wisły, jest drugim co do wielkości parkiem narodowym w Polsce. Chroni unikatowy w skali Europy kompleks wydm śródlądowych i obszary mokradłowe. W 2000 roku park został uznany przez UNESCO za rezerwat biosfery, a w 2004 roku stał się obszarem „Natura 2000".
Do końca lat 60. XX wieku na obszarze Kampinoskiego Parku Narodowego istniało ponad 70 wsi, w których mieszkało blisko 16,5 tysięcy ludzi. Z początkiem lat 70. rozpoczęto program wykupu gruntów z rąk prywatnych na rzecz ochrony przyrody. Spotkał się on z szerokim odzewem społecznym. Ludność puszczańskich wsi dobrowolnie, masowo sprzedawała swoje gospodarstwa. Do tej pory wykupiono ponad 11200 ha gruntów. Do wykupienia pozostało jeszcze około 2500 ha.
Akcja wykupów doprowadziła do wyraźnej poprawy stanu przyrody na terenie parku. Po kilku wiekach walki o przetrwanie puszcza się odnawia, regeneruje, nabiera mocy. Unaturalnienie ekosystemów umożliwiło powrót do puszczy gatunków zwierząt takich jak bielik, jeleń, ryś czy wilk. Wzrosła liczebność łosi. Niestety ograniczenie działalności rolniczej spowodowało zanikanie wielu elementów tradycyjnego krajobrazu kulturowego.