Jednym z największych zagrożeń dla lasów są pożary.

Spośród wszystkich polskich parków narodowych w Kampinoskim Parku Narodowym od wielu lat wybucha ich najwięcej. Niska ilość opadów atmosferycznych, mała wilgotność gleb na przeważającej powierzchni parku, szybko przesuszająca się ściółka stwarzają potencjalne zagrożenie pożarowe. Wypalanie traw na wiosnę i duży ruch turystyczny powodują realne niebezpieczeństwo wywołania pożarów.

Szczególną grozą  napawa fakt, gdy pożar jest wynikiem celowego podpalenia. Nie wiadomo czy jest to tylko bezmyślność podpalaczy, czy stoją za tym jakieś inne, wyrachowane powody. Konsekwencje pożaru zależnie od jego wielkości mogą być różne – od niewielkich, przez wielkoobszarowe nieodwracalne zniszczenia środowisk przyrodniczych, aż po narażenie życia ludzkiego.

Pod koniec października tego roku, w okolicy Palmir, miały miejsca zdarzenia podpalenia.
Kilka jednostek straży pożarnej dwukrotnie wyjeżdżało do pożarów, jak się wkrótce okazało, będących wynikiem celowego działania. Podpalenia miały miejsce w słoneczną, suchą niedzielę w miejscu bardzo popularnym turystycznie.

Na gorącym uczynku Straż Parku zatrzymała dwóch podpalaczy . Obaj trafili do policyjnego aresztu. Usłyszeli zarzuty sprowadzenia katastrofy w postaci pożaru. Grozi im do 10 lat więzienia.
Dzięki błyskawicznej interwencji straży pożarnej, wywołane przez nich pożary udało się szybko ugasić.

Tym razem udało się uniknąć tragedii, ale sytuacja niech będzie przestrogą dla innych, potencjalnych podpalaczy.

Larwa ćmy bukszpanowej

Ćma bukszpanowa (Cydalima perspectalis) jest motylem z rodziny wachlarzykowatych (Crambidae). Jej pierwotny areał rozsiedlenia obejmuje południowo-wschodnią Azję – od Indii, przez Chiny, Japonię aż po daleki wschód Rosji. Jego larwy są groźnym szkodnikiem bukszpanów. Do Europy – Niemiec, motyle ten trafił 2006 roku, prawdopodobnie zawleczony z sadzonkami bukszpanów. W ciągu kilu lat rozprzestrzenił się i stał się gatunkiem inwazyjnym w całej Europie południowej i środkowej. W ciągu roku motyl ma dwa lub trzy pokolenia.

Gatunek ten nie stanowi zagrożenia dla rodzimej roślinności, jednak w bardzo krótkim czasie jest w stanie doprowadzić do zamierania bukszpanów. Zagraża więc krzewom sadzonym na żywopłoty, założenia parkowe czy cmentarne.  Dorosłe larwy są niezwykle żarłoczne i często doprowadzają do zamierania całych krzewów w skutek utraty liści. Ich obecność łatwo zdiagnozować po obecności zielonkawych, grudkowatych odchodów złączonych jedwabną przędzą.

Larwa ćmy bukszpanowej

Więcej zdjęć ...

 

Borowce wielkie

Nasze nietoperze odżywiają się owadami, regulują tym samym ich liczbę, zapobiegają ich masowemu występowaniu. Są najlepszym, bardzo skutecznym i naturalnym sposobem na owady, zwłaszcza te szkodliwe dla płodów rolnych, sadów, lasów oraz uciążliwe dla człowieka – chrabąszcze, guniaki, komary i ćmy (np. barczatki sosnówki, brudnice mniszki, owocówki jabłkóweczki). W ciągu jednej nocy jeden nietoperz może schwytać kilka tysięcy owadów. Nietoperze przyczyniają się skutecznie do zmniejszania ilości komarów, których mogą złowić nawet do 1000 w ciągu jednej godziny, a w ciągu całej nocy zjeść ilość pokarmu, która odpowiada 25–40% jego masy ciała.

17 czerwca był ważnym dniem dla Kampinoskiego Parku Narodowego!

 

Po kilku latach od wymarcia ostatniego osobnika dzwonecznika wonnego - krytycznie zagrożonej w skali Polski rośliny - w ramach restytucji posadzono w parku pierwsze osobniki wyhodowane w Ogrodzie Botanicznym w Powsinie. Sadzonki pochodzą z nasion z Kisielan - jednego z ostatnich i najliczniejszych stanowisk tego gatunku w Polsce i jednocześnie genetycznie najbliższego. Jest to część dużego, ogólnopolskiego projektu realizowanego przez OB w Powsinie: https://www.ogrod-powsin.pl/nauka/bank-nasion/projekty/florintegral

Czubatka Lophophanes cristatus to jedna z najliczniejszych sikor w Puszczy Kampinoskiej. Pozostałe gatunki sikor, które możemy zaobserwować w puszczy to: bogatka, modraszka, uboga, czarnogłówka i sosnówka. Charakterystyczny czub złożony z piór na głowie to wizytówka czubatki, jest stroszony lub płasko kładziony na głowie w zależności od sytuacji. Żadna inna sikora w naszym kraju nie ma takiego czuba. Brązowe upierzenie czubatki idealnie nadaje się do skrywania pomiędzy pniami i gałęziami drzew.

 

"Krótki film o Mazowszu” to nowa produkcja TVP3 Warszawa. W krótkiej impresji filmowej pokazuje ciekawe, nieoczywiste i nieznane miejsca na Mazowszu.

Zapraszamy do obejrzenia odcinka poświęconego Kampinoskiemu Parkowi Narodowemu.

Zobacz na stronie TVP

Dorosły żuraw - zdjęcie z fotopułapki

Coroczny monitoring żurawia prowadzony na terenie KPN w formie cenzusu (liczenie na terenie całego parku), pozwala na śledzenie trendów liczebności populacji oraz zmian w rozmieszczeniu poszczególnych par. Rozmieszczenie żurawia jest odpowiedzią na zmiany zachodzące w środowisku, w tym urbanizację, budowę dróg, osuszanie lub zalewanie odpowiednich siedlisk.

Od 2016 roku w Kampinoskim Parku Narodowym i okolicach pojawia się regularnie nowy gatunek chronionego owada – modliszki zwyczajnej.

Kolejne filmiki z fotopułapki

Fotopułapki mogą służyć do realizacji bardzo różnych celów. Są one również bardzo przydatne w badaniach przyrodniczych. Jest to nie tylko poznanie jakie gatunki zwierząt pojawiają się w danym uroczysku, ale również poznanie ich trybu życia, zaobserwowanie ciekawych, nietypowych zachowań, interakcji między osobnikami tego samego gatunku, a także między różnymi gatunkami.

W marcu tego roku jedna z fotopułapek działających w KPN umiejscowiona była przy wejściu do nory lisów we wschodniej części Parku. Dzięki niej uzyskano obraz życia nie tylko mieszkającej tam pary lisów, ale również odwiedzających ją innych gatunków zwierząt takich jak sarny, jelenie, kuny leśnej, borsuka oraz pary wilków.

A oto kilka przykładowych ujęć: