b_289_217_16777215_00___images_nauka_tanczace_sosny_2_-_tyburski.jpgKształtowanie się lasów w Puszczy Kampinoskiej to wiele skomplikowanych zależności ekologicznych. Naturalne czynniki i działalność człowieka, czasami przyczyniają się do stworzenia nietypowych form drzew. Jednym z przykładów jest kształt sosen, rosnących w „Tańczącym Borze". Charakteryzują się one oryginalnym kolankowym kształtem pnia wygiętego tuż nad powierzchnią gruntu (w części odziomkowej).

 

Takie ukształtowanie pni jest związane z działaniami militarnymi prowadzonymi podczas I wojny światowej. Zajmujący okopy żołnierze w celu odsłonięcia terenu przedpola dla strzału, ścinali szablami wierzchołki około czteroletnich drzewek. Pomimo uszkodzeń część drzew przeżyła wojnę. Z nieuszkodzonych bocznych gałęzi wykształcił się przewodnik, który przejął funkcję pędu szczytowego, tworząc charakterystyczne wygięcie. Uszkodzenia mechaniczne zostały potwierdzone w zapisach w Opisie Taksacyjnym Lasu z 1956 roku. Podobne formy sosny w literaturze nazywane są „sosną siodlastą"1 lub „ sosną kozacką"2. Tego rodzaju formy drzew można spotkać w całej puszczy, a fragment boru znajdujący się w północnej części parku w Obrębie Ochronnym Kromnów zyskał nazwę „Tańczący Bór". Po raz pierwszy w roku 1973 nazwę tę opublikował Lechosław Herz na mapie Kampinoskiego Parku Narodowego³. Tańczący Bór znajduje się w okolicach Nowego Wilkowa, w sąsiedztwie zielonego szlaku turystycznego i Obszaru Ochrony Ścisłej Czarna Woda.


Literatura
1 Bobiński J., Chociłowski L. (1967). W ostępach podstołecznej Puszczy. PWRiL. Warszawa.
2 Kimbar R. (2011). Wady drewna. Osie.
³ "Kampinoski Park Narodowy". Mapa turystyczna 1:60 000, PPWK,1973.
Łukasz Tyburski
Kampinoski Park Narodowy

b_403_537_16777215_00___images_nauka_tanczace_sosny_1_-_tyburski.jpg